Een van de belangrijkste dingen die ik geleerd heb als coach is denk ik wel het nemen van regie over een situatie. Als je ergens ontevreden over bent heb je in principe drie keuzes: veranderen, accepteren of jezelf uit de situatie verwijderen (en bij alle keuzes hoort hard gezegd ook dat je vervolgens achter je keuze staat en niet zeurt). Maar dat ik dat op mijn opleiding geleerd heb, betekent niet dat ik daar zelf altijd in slaag. Een antwoord hierop kwam uit het boek “A new earth” van Eckhart Tolle. Ik lag ’s nachts wakker, was vol op aan het gaan in een slachtoffer/aanklager rol en pakte mijn e-reader erbij om tot rust te komen. Toen las ik het volgende:
“”You should do this or that so I can be at peace. And I resent you that you haven’t done it yet. Maybe my resentment will make you do it. ”
“Something you (or I) did, said, or failed to do in the past is preventing me from being at peace now.”
“What you are doing or failing to do now is preventing me from being at peace.”
All of the above are assumptions, unexamined thoughts that are confused with reality. They are stories the ego creates to convince you that you cannot be at peace now or cannot be fully yourself now.”
Ik was hier schuldig aan. Ik werd midden in de nacht respectvol geconfronteerd door een boek. Dit was pijnlijk, maar ook verhelderend. Hetgeen dat tussen mij en tevredenheid stond was niet de situatie maar mijn perceptie van de situatie. Het was dus aan mij dat ik niet tevreden was. Een voordeel hiervan was dat dit in principe makkelijker aan te passen is dan externe factoren. Dus ik moest aan de slag. Veranderen, accepteren of mezelf uit de situatie verwijderen (en niet zeuren).
Als ik meer in het hier en nu leef en accepteer of zelfs plezier heb in wat ik doe, dan kan ik tevreden zijn.
De tegenhanger van een slachtofferrol is de pro-actieve rol die vraagt om hulp en het probleem bij zichzelf legt. Ironisch, aangezien ik vrijwel dagelijks studenten vertel dat hulp vragen altijd mag. De tegenhanger van de aanklager is de assertieve rol, die opkomt voor eigen behoeften en grenzen aangeeft. Dit lukt me niet altijd even goed. Vaak heb ik een paar uurtjes mopperen als slachtoffer/aanklager nodig. Gevolgd door chocola en/of een dutje. Dan lukt het me om weer wat afstand te nemen, mijn zelfmedelijden een beetje los te laten en mezelf te herinneren aan de strenge woorden in dit boek.
Wat ben je toch een prachtig en krachtig mens dat je zo veel van jezelf durft te delen!
LikeLike